Menu:
Wstęp
Plan
Szata roślinna
Kaplica św. Floriana
Kapliczka
Grota Lourdes
Wiadukt
Kaplica św. Floriana
Pierwsza kaplica została ufundowana po pożarze miasta w 1646 roku. Fundatorami budowli byli łaziebnik Florian Zierler i właściel folwarku Marcin Kreutzer.
Po kolejnym wielkim pożarze miasta w 1703 roku mieszczanie postanowili zapewnić sobie ochronę św. Floriana.
Odtąd, podczas uroczyście obchodzonego dnia świętego procesja, przechodzi na drugi brzeg Nysy do kaplicy na szczycie wzgórza. Gdy stara kaplica zaczęła podupadać, bystrzyccy mieszczanie na czele z Michałem Klapperem (miejskim łaziebnikiem i chirurgiem) urządzili zbiórkę na rzecz budowy nowej.
Ostatecznie nowa kaplica została konsekrowana w 1727 roku, a wzgórze zaczęto nazywać Górą Floriańską. Dużą czcią otaczano relikwie św. Floriana i św. Jana Nepomucena, ofiarowane do kaplicy przez małżonkę króla polskiego Augusta II Sasa, Marię Józefę w 1740 i 1757 roku. Relikwie zostały zniszczone przez pożar w 1823 roku.
Wystrój kaplicy był stosunkowo bogaty. Najwartościowszymi pod względem artystycznym dziełami zdobiącymi wnętrze były: barokowo-klasycystyczny ołtarz główny oraz boczny ołtarz Matki Boskiej z figurami przypisywanymi Michałowi Klahrowi Starszemu. Na sklepieniu znajduje się polichromia przedstawiająca św. Floriana nad Bystrzycą, gaszącego płonący kościół.
Obecnie kaplica nie jest udostępniana dla zwiedzających, a włamania do stojącego na uboczu budynku wymusiły wywiezienie i zabezpieczenie jej wyposażenia w innym, bezpiecznym miejscu.
Na zewnątrz, obok budynku stoi kamienny postument Matki Boskiej (przedstawionej jako Immaculata) z płaskorzeźbą przedstawiającą św. Franciszka Ksawerego z 1781 roku oraz XIX-wieczny krucyfiks fundacji F. Habla.

(Opracowano na podstawie książki: Bystrzyca Kłodzka - Krystyna Bartnik, wyd. Ossolineum, 1992 rok)

bystrzyca.plziemiabystrzycka.pl